Ik vind het lastig om overal te lezen en moeders te horen zeggen 'straks ga ik weer lijnen en keihard sporten..' of 'er is veel werk aan de winkel straks na de zwangerschap'.
Mijn hart huilt als ik dat hoor.
Ik zou graag willen dat al die prachtige vrouwen van hun lichaam konden houden in plaats van er tegen te vechten.
De 'jij hebt makkelijk praten' hoor ik vaak terug, maar weetje, mijn lichaam ging de andere kant op (ik viel veel te veel af door stress en vermoeidheid) en dat gaf mij net zo veel uitdagingen.
Het is goed hoe jouw lichaam nu is, het heeft je juist verder gebracht, dus heb het lief. Je zult nooit meer worden als daarvoor, dus vraag dat ook niet van jezelf. Het is onmogelijk om weer te worden als daarvoor. Alles wat er gekeurd is; de zwangerschap, de bevalling, jouw nieuwe kindje erbij.. Je kan niet meer terug naar daarvoor, deze ervaringen zijn er geweest en zijn nu dus zo. Net als dat je je niet meer voor kan stellen dat jou kindje er niet was.
Dit is voor jouw lichaam niet anders, er zijn zoveel dingen gebeurd, het kan niet meer terug naar daarvoor. En dat hoeft ook niet! Wat zonde zou dat zijn eigenlijk.
Wees trots dat je verder bent, dat je ontwikkeld bent, dat jou lichaam iets heel bijzonders gedaan heeft en er daardoor anders uitziet. En laat het rustig herstellen en weer fit worden.
Het is gezond voor je om jouw lichaam het respect te geven wat het verdient, praat en denk er positief over. Je bent mooi.
Natuurlijk is het goed om rustig aan weer fit te worden en de echte extra kilo' s weer kwijt te raken of er weer bij te krijgen. Als er iemand is die het belangrijk vind om gezond, fit en krachtig te zijn ben ik het wel. Maar vanuit wat voor hart doe je het? Heb je je lichaam lief of zie je het als vijand. Daar zit een heel groot verschil tussen.
Durf je jezelf compleet lief te hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten